Bir insanın yalnızlığına benzer
En çok
Bir mabedin yalnızlığı...
Sağır bir ıssızlık
Ne yana dönsen
Ne yana baksan
İnsansızlık !

1987 yılında İsviçre'nin Basel şehrinde I. Siyonizm Kongresini düzenleyen, siyonizmin de kurucusu kabul edilen Theodor Herzl, kendinden 50 yıl sonra kurulacak İsrail Devletinin temelini o kongrede attı. O günün gecesinde günlüğüne şöyle yazmıştı;
“Ben Basel’de Yahudi devletini kurdum. Eğer şimdi bunu bağırarak söylersem herkes gülecektir. Ama belki 50 yıl içinde, bunun mutlaka doğru olduğunu herkes görecektir.”
Müslümanlar, Kudüs ve Mescid-i Aksa konusunda 50 yıllık, 100 yıllık planlar yapmadıkça, kendimizin görmeyeceğini bildiğimiz projelere önderlik etmedikçe Kudüs özgürlüğüne kavuşamayacak.

Kudüs

Ağladım tükendi gözyaşım ağladım 
Ağladım mumlar bitti ağladım namaz kıldım 
Bitirdi beni vardığım rükular 
Sende Muhammed’i Yesuğ’u aradım 
Ey Kudüs Ey peygamberler kokusu 
Ey yerin göklere en yakın avlusu 
Ey Kudüs ey yolların ışığı 
Ey parmaklarını yakan güzel çocuk 
Ey Peygamber’in geçtiği gölgeli ova 
Hüzünlü gözlerinle ey kentlerin incisi 
Acıdır cadde taşları 
Acıdır müezzin sesleri 
Ey Kudüs ey sevdaya bürünen güzel 
Kimdir Kıyamet Kilisesi’nde çalan çanları 
Pazar sabahları 
Kim getirir çocuklara oyunları 
Milat gece yarıları 
Ey Kudüs ey kentlerin acılısı 
Ey gözkapakları arasında kabaran büyük 
gözyaşı (damlası) 
Kim durdurur düşmanları 
Sana karşı ey dinlerin gerdanlığı 
Kim siler kanları duvar taşlarından 
İncil’i kim kurtarır 
Kur’an’ı kim kurtarır 
Kim kurtarır İsa’yı İsa’yı öldürenlerden 
İnsanı kim kurtarır 
Ey Kudüs ey kentim 
Ey Kudüs ey sevgilim 
Yarın çiçek açacak limon ağaçları 
Açılıyor yeşil sümbüller zeytinler 
Gülüyor gözler 
Dönüyor giden güvercinler gene 
Tertemiz masmavi göklere 
Dönüyor çocuklar oyunlarına 
Babalarla oğullar buluşuyor 
Senin çiçekli tepelerinde 
Ey zeytin ülkesi ey selam ülkesi

Nizar Kabbani

Kudüs

Geceye ve kalbe hükmeden yağmurun ardından

Yıkanmış  sabaha göz açıp
Namaza ayarlı adımlarla
Yürümek taş şehrin sokaklarından
Öğretir İnsana 
Daima hüzündür
Perdeler güzelliği
Kaderin ardınca yürümenin bilgeliği... 

Gök, taş şehrin tül örtüsü 

Aralanınca perde

Dökülür mavi, gri üstüne 

Kurulur gök sofrası

Göğe bakarak yaşar İnsan bu şehirde…

Taş zaman gök ve insan 

Keremli elin dokunuşunda

Bir araya gelir

Kurulur şehir

Bahttır

Usulca insan uzanır nasibine… 

 

Hilal  SÖYLEMEZ